Në kujtim të Lin Locit: Piktori mirditas dhe përmasa kombëtare e veprës së tij

Nëse do të ishte gjallë, sot do të ishim mbledhur në Rrëshen dhe do t’i uronim piktorit Lin Locit 75-vjetorin e lindjes.

Me siguri, ai do të na priste me një ekspozitë jubilare, fisnikërisht i qeshur e me dashamirësinë që e karakterizonte si një tipar dominant në të gjithë sjelljen e tij prej qytetari të angazhuar po aq sa edhe prej artisti elitar, merita e të cilit nuk qëndron më shumë në faktin se ai është piktori i parë mirditas, siç përveçohet ndër shkrime apo zëra enciklopedikë, por në cilësinë e spikatur të veprës së vet, ç’ka e bën Lin Locin edhe më përfaqësuesin ndër piktorët, skenografët dhe kostumografët mirditas në panteonin kombëtar të këtyre gjinive të artit.

Emri i tij dhe vepra që krijoi, e bëjnë piktorin Lin Locin bashkë me poetin Gjokë Beci dhe solistin e parë të grupit aq të famshëm të burrave të ansamblit “Mirdita” Fran Vorfi, njërin prej tre lartësive referenciale dhe përfaqësuese të artit mirditas në mozaikun e pasur të artit kombëtar.

Mjeshtër i penelit, por edhe qëmtues i vëmendshëm i pasurisë etnografike të trevës së Mirditës, edukator i zellshëm e gjithë pasion e përkushtim, por edhe skenograf e kostumograf plot sqimë dhe elegancë artistike të spikatur, Lin Loci ka lënë një trashëgimi të vyer, që meriton të studiohet me vëmendje dhe të promovohet me pasion dhe seriozitet.

Arritjet e ansamblit folklorik “Mirdita” në Festivalin Folklorik Kombëtar të Gjirokastrës në tetor të vitit 1978 e mandej edhe në shumë veprimtari të mëpasme, kanë padyshim në themelin e tyre edhe punën profesionalisht të veçantë e shkencërisht të argumentuar të Lin Locit, pasqyruar kjo në pasurinë etnografike që ai ansambël ka prezantuar në të njejtin nivel me interpretimin vokal dhe instrumental.

Ndërkaq, njeriu mirditor dhe jeta e tij në gjithanshmërinë e vet, karakteret e spikatur dhe portretet aq shprehës, personazhe historikë por edhe anonimë të zakonshëm, peizazhet e natyrës mirditore dhe ngjyrat e pasura e të larmishme që ajo ofron, u bënë për Lin Locin ushqimi shpirtëror i muzës së tij, që ai diti aq mjeshtërisht të na i ofrojë me një vepër të pasur, të larmishme dhe cilesore që prej portreteve e deri tek tablotë kompozicionale, peizazhet, mozaikët etj.

Lin Loci nuk e pati fatin të jetojë gjatë. Ai iku atëherë kur i duhej më shumë familjes dhe të afërmve dhe kur ishte në kulmin e pjekurisë artistike.

Iku pa na lënë shumë punë e vepra të tjera.

Iku për të mbetur ai që të gjithë e mbajmë mend; Lini i qeshur, përjetësisht i mirë!

luan rama lin loci piktori

lin loci 1

lin loci 2