Sa e deshe futbollin Rafael, sa nuk pyete as për jetën tende...

Sa e deshe futbollin Rafael, sa nuk pyete as për jetën tende...

Sa e deshe futbollin Rafael , sa nuk pyete as për jetën tende...

Nuk doje tja dije per asgje, perpara dashurise tende te madhe per lojen me te bukur ne planet.

Erdhe pa u ndjere ne nje vend te vogel, dhe shpejt le shenjen tende te thelle, shkruajte histori te madhe, ne nje afat kohor te shkurter.

8 muaj ne Shqiperi dhe le emrin, duke e gdhundur me germ ate arta...

Bere golat qe kishin nje finesse tjeter, solle klasin qe i mungonte ketij futbolli.

Shume shpejt vodhe dashurine e nje qyteti te vogel e me pas te nje vendi te tere, te gjithe shqiperise.

dashurine per egnatien e tregove ne cdo moment, cdo dite cdo jave cdo muaj. Ishe ti qe inspiroje cdo qelize te klubit...

I le nje kupe te madhe te shqiperise , shenove per ta s ii cmendur ne Europe dhe i le ne vendin e pare ne nje kampionat ku ti ishe leideri i padiskirueshem DREJT ENDERES SE MADHE.

Rafael ti e doje lojen , i doje njerezi, i jepejpje zemer cdo lojtari te ri, madje edhe i beje dhurata, sikur e dije qe nuk do ishe gjate.

Ashtu sic ishe i thejeshte, larg Afrikes dhe Ganes tende te dashur, perqafove nje qytet që e donte futbolli, kishte etje per sukkse. por me shume se kaq, KETYRE NJEREZVE I le nje kupe kupe me kujtime te jashtezakonshe.

Shruajte historine, spektakelin dhe tragjedi...

u duartrokite ne cdo stadium, sikur kishe vite qe luaje ne shqiperi. Njerezit te dashruar, ata shpejt therrisnin duamena duuamane...

Por te shutunen 11 nentorit i le te gjithe pa fjale .

Ti serish gjete nje ndeshje te madhe per te shkruajtur nje histori te trisht ne futbollin shqiptar . Re ne toke dhe ngrive zemrat ne takimin me partizanin, dhe me pas historia ishte e zeze...

Kapiten , ti laujte me pare te levante dhe te deshen te brighton, dhe atje te thane , mos me! ke rrezik te madh per jeten! por ti nuk ndalove, kerkoje ta jetoje jeten sebashku me topin e rrumbullaket, kerkoje magjine, kerkoje pranine e futbollit .

E doje lojen , i doje njerezi, i jepejpje zemer cdo lojtari te ri, i inkurajroje ata per te arritur suksese me te medha...

I fitove te gjitha sfidat kampion, por nuk fitove ndeshjen me te madhe me jeten.

Por ti Rafalel , do te jesh gjithnje ne futbollin shqipt, ata ganez, europian, dhe pse jo boteror... ti dite me shume se cdo njeri te lije ne banken e emmorjes kjtimet me te bukura

Zmeranta jote te tradhtoi, por ti fitove me mjejerea zemra kampon.

Lamtumirë Dwamena!

EMISIONET