Shuhet gjeniu i trishtë i kinemasë italiane/ Tjetër humbje për Italinë, sëmundja e rëndë i merr jetën aktorit të njohur

Ish-artisti i kabaresë, aktori ikonik dhe regjisori i një sërë filmash dhe emisionesh televizive, Francesco Nuti, është ndarë nga jeta ditën e sotme në Romë.

Nuti ka humbur jetën në moshën 68-vjeçare pas një kalvari të gjatë vujajtjesh si pasojë e sëmundjes së rëndë nga e cila vuante. Lajmin e trishtë për ndarjen nga jeta të aktorit e kanë bërë me dije për mediat italiane vetë familjarët e 68-vjeçarit.

Vajza e tij Ginevra falënderoi të gjithë ata që ishin kujdesur për babanë e saj, dhe veçanërisht stafin e shtëpisë së të moshuarve Villa Vedre në Romë, aty ku dhe aktori po qëndronte.

Nuti i lindur në Prato ishte më i njohur për punën e tij televizive si pjesë e treshes Giancattivi së bashku me Alessandro Benvenuti dhe Athina Cenci, dhe për filmat kult si triptiku 1982-3 me regji nga Maurizio Ponzi, tre filma me regji nga Maurizio Ponzi: Çfarë fantazmë Silence There Is Tonight (1982), The Pool Hustlers (1982), ndoshta hiti i tij më i madh dhe Son contento (1983).

Duke filluar nga viti 1985, ai filloi të drejtojë filmat e tij, duke shënuar një sukses të menjëhershëm me filmat Casablanca, Casablanca dhe Gjithë faji i Parajsës (1985), Stregati (1987), Caruso Pascoski, Biri i një Poli (1988), Willy Signori e vengo da lontano (1990) dhe Ëomen in Skirts (1991).

Vitet 1990 ishin megjithatë një periudhë rënieje për regjisorin toskan, me filma të mirëpritur si OcchioPinocchio (1994), Z. Pesëmbëdhjetë Topa (1998), Io amo Andrea (2000) dhe Caruso, Zero for Conduct (2001). Në vitet në vijim Nuti filloi të vuante edhe nga depresioni dhe alkoolizmi, të cilat u përkeqësuan përgjatë vitit 2006.

Aksidenti i shkaktoi Nutit një hematomë subdurale që çoi në dëmtime të rënda cerebrale, duke e lënë atë të paaftë të fliste apo të lëvizte.

Në vitet në vijim, disa dalje publike në televizionin italian shfaqën publikisht gjendjen e tij me aftësi të kufizuara, duke shkaktuar një reagim të fuqishëm emocional nga fansat e Nutit dhe zemërim për atë që u perceptua si shfrytëzim i vuajtjeve të ish-drejtorit.