Manipulimi dhe simulimi i kastës djeshme të shërbëtorëve të regjimit vazhdon duke rrënuar çdo raport më të vërtetën
Studentët nuk ishin kërkund Petrit Kume, kur u bë takimi Ramiz Alisë në gusht 1990 me intelektualët. Nuk kishte revolta studentësh por kishte ndodhur ngjarja e ambasadave e cila gjunjëzoj regjimin dhe nuk gjeti mbështetje, as nga intelektualët, as nga studentetët, por as edhe nga populli në tërësi. Kjo u pa edhe nga mitingu 13 korrikut 1990 ne shesh Skendërbe ku grumbulluan mbi 100 mij njerëz në solidarizim me qeverine komuniste, ku ju i keni fotografuar
Petrit Kumit në moshën 90 vjeçare manipulon duke thënë të pavërteta në shërbim te kastës së shërbëtorëve te regjimit komunist si dhe vetë fotografi i udhëheqjes komuniste Petrit Kumi.
Në një intervistë për Panorama, sot, Kumi ka thënë:
Ramizi ishte shumë i shqetësuar për revoltat e studentëve dhe pasi foli pak kohë vetë, i ftoi edhe të tjerët të thoshin mendimin e tyre, duke iu drejtuar me fjalët: “Ç’thoni ju?!”. Aty ishte e qartë se flitej për ndryshime që realisht nuk i donin të gjithë, por që s’kishin ç’thoshin, sepse ishin përpara Sekretarit të Parë të partisë dhe të komandantëve.
Në një moment, Ramizi u kthye nga Ismaili edhe i thotë: “Hë mo, Ismail, po ti, pse s’po na thua ndonjë gjë?”
Nuk e di nëse luajti rolin apo ishte e vërtetë përgjigjja e tij: “Çfarë?”, e pyet Ismaili. Ramizi ia ktheu, duke i thënë se po flitej për polipartitë. “Çfarë polipartish,– thotë Ismaili. Unë s’e kam ditur fare, se pse jam thirrur. Nuk ekziston kjo! Unë, gjatë kohës që ju flisni, shoku Ramiz, po mendoja se sot poshtë dritares te shtëpia ime pashë një familje në lulishte (tani aty kanë hapur gropë, thotë Kumi). Kjo familje e kishte gdhirë aty. Unë dërgova një person të pyes dhe ata kishin thënë se kishin shkuar në spital, po s’kishin gjetur vend për të shtruar një fëmijë të vogël. Kjo më shqetëson mua, pa polipartia, në u bëftë, është e parakohshme të flitet”. Atëherë, Ramizi i thotë: “Po si nuk ekziston, ne kemi bashkimin e grave, të rinisë, Komitetin Mysliman etj. Pse gjithë këto ankesa? Po bëhen ndryshime, ne kemi hapur tregun privat”. “Unë nuk shoh ndonjë treg privat!”, ia ktheu Kadare, të cilit para shtëpisë së tij ato ditë i kishin vendosur një tabelë që shkruante “Kasap”, por që në fakt në atë objekt nuk kishte asgjë brenda. Pastaj Ramizi luajti nga karrigia e iu drejtua Berishës. Edhe ky i fundit kishte kundërshtime, nuk pranonte Komunitetin Mysliman apo bashkimin e grave. “Po si qenkan parti këto”, tha Berisha. Kështu, me këto diskutime, kaloi ajo mbledhje.
Në të gjithë këtë, Kumi, thotë një të pavërtetë në mënyrë manipulative.Ajo mbledhje me intelektualët është e inçizuar dhe e zbardhur dhe nuk është fare kështu.
Kadare, ka thënë: Lidhur me pluralizmin e shtruar këtu unë nuk e kam të qartë shumë të themë të drejtën ... Kjo është temë shumë e vështirë për t'u trajtuar aktualisht se ka shumë ngarkeseë politike.
Në kohën kur është bërë mbledhja e intelektualëve më 12 gusht 1990, nuk ka pasur revolta studentësh dhe as nuk ishin çfaqur kërkund studentet, por ishin revoltat e rinisë së Tiranës, ku më parë kishte pasur revolta në Kavajë Shkodër, Tiranë dhe "Dasma" (jo romani Kadarese) u bë në Tiranë me ngjarjen e ambasadave nga rinia e Tiranës. Numri I si udentëve ishte i papërfillshëm, pasi nuk kishin marrë urdhërin që morrën në dhjetor 1990, për të gëzuar këtë pluralizëm që vazhdojmë dhe sot.