Çfarë do të sillte në Ballkan shkëmbimi i territoreve Kosovë-Serbi?

Për herë të dytë për disa ditë, kancelarja gjermane Angela Merkel paralajmëroi të premten se konfliktet territoriale në rajonin e Ballkanit duhet të zgjidhen përpara pranimit të këtyre vendeve në BE. 

"Kufijtë janë të paprekshëm"-theksoi ajo. "Ju duhet të thoni këtë përsëri dhe përsëri, sepse gjithmonë ka përpjekje, ndoshta edhe njëherë flasim për kufij. Nuk mund ta bëjmë këtë""

Reuters në gjuhën gjermane shkruan se "fakti që kufijtë bisedohen përsëri në 2018 më shumë se dy dekada pas përfundimit të luftës së Ballkanit është, në shikim të parë, befasuese".

Agjencia shkruan se për shkak se Shqipëria dhe Kosova do të heqin "kufijtë" vitin e ardhshëm, kjo nxit shqetësim në ish-republikat e tjera të Jugosllavisë për një nacionalizëm të "madh" shqiptar. Kjo do të ketë ndikim edhe tek shqiptarët në Maqedoni.

Debati rreth demarkacioneve të reja të Serbisë është gjithashtu i nxitur. Presidenti Aleksandar Vucic ka sjellë idenë e një shkëmbimi territorial ndërmjet Serbisë dhe Kosovës këtë javë për të zgjidhur problemin për pakicat serbe në veri të Kosovës.

"Por çdo ndryshim i kufirit në rajon është shumë i rrezikshëm," paralajmëron Ulf Brunnbauer, drejtor i Institutit për Evropën Juglindore dhe Lindore në Universitetin e Regensburgut për Reuters.

"Sepse atëherë edhe për serbët në Bosnje-Hercegovinë mund të ndjehen të inkurajuar që të përpiqen për eliminimin e kufijve të tyre dhe bashkimin me Serbinë".

Brunnbauer, por edhe diplomatët e BE-së, sigurisht që shohin një lidhje midis politikës së BE-së dhe ringjalljes së mosmarrëveshjes kufitare. "Shkalla e frustrimit midis elitave pro-evropiane është mjaft e lartë," vëren Brunnbauer. Arsyeja është se BE thjesht nuk është në përputhje me zotimet e saj. Ironikisht, partnerët e ngushtë në Gjermani, si Franca dhe Holanda, po pengojnë BE të hapin negociatat e pranimit me, për shembull, Shqipërinë dhe Maqedoninë - megjithëse, sipas Komisionit të BE-së, ata i plotësojnë të gjitha kriteret. Por Presidenti Emmanuel Macron është i rrënuar nga frika e brendshme politike që debati i zgjerimit të BE në zgjedhjet evropiane në maj 2019 mund të nxiste populistët e krahut të djathtë.

"Kjo ushqen dyshimet e shteteve të rajonit rreth asaj se çfarë premton BE-ja është e vlefshme," përshkruan Brunnbauer.

Ka edhe mjaft zhgënjim diku tjetër. Deri tani, Kina është parë si një dorë ndihmuese tek shtetet e dobëta financiare. Vetëm një ditë përpara se Kryeministri kinez Li Keqiang të arrinte në Berlin në fillim të korrikut, ai mori pjesë në një konferencë të ashtuquajtur "16 plus 1" në Sofje.

Në të njëjtën kohë, udhëheqja e Kinës mblidhet në baza të rregullta me disa vende të Evropës Juglindore të BE-së dhe jo-BE-së. Zyrtarisht, kjo lidhet me projektet e tyre infrastrukturore, por natyrisht, çështja është se si Kina mund të fusë një këmbë në derën evropiane sipas diplomatëve të BE.

Në BE, angazhimi është mjaft i dyshimtë, edhe nëse Li u përpoq në Berlin për të zhdukur dyshimet.