Një tjetër shtet rrezikon fatin e Katarit

Një tjetër shtet rrezikon fatin e Katarit

Politikanët libanezë dhe bankierët po ngrenë alarmin se vendi mund të përballet me të njëjtin fat si Katari nëse kërkesat e fundit të Arabisë Saudite nuk plotësohen.

Edhe pse Rijadi nuk ka folur ende për ndonjë lloj bllokade, kryeministri libanez Saad al-Hariri, i cili dha dorëheqjen më 4 nëntor, ka paralajmëruar vendin e tij se sanksionet arabe mund të vijnë në çdo kohë. Hariri dha dorëheqjen gjatë një transmetimi nga Rijadi në atë që udhëheqësit politikë libanezë e kanë përshkruar si presion nga sauditët.

Ai shprehu mbështetje për kushtet e Arabisë për Libanin për të shmangur sanksionet, duke i bërë thirrje Hezbollahut, pushtetit udhëheqës libanez dhe një pjese të koalicionit qeverisës, të ndalonte ndërhyrjen në konfliktet rajonale, veçanërisht në Jemen.

Hariri i cili vjen nga radhët e myslimanëve suni, dënoi Hezbollahun (grupi militant shiit që Riad pretendon të mbështetet nga Irani) për krijimin e "mosmarrëveshjeve si dhe ndërhyrjen e saj në punët e brendshme të vendeve arabe".

Dorëheqja e Haririt e ka shtyrë Libanin në qendër të një rivaliteti në rritje ndërmjet Arabisë Saudite sunite dhe Iranit shiit. "Ata (Hezbollah) mund të bëjnë disa koncesione kozmetike, por nuk do t'i nënshtrohen kushteve saudite", tha një burim i njohur nga Hezbollahu për Reuters.

Sipas një burimi libanez, intervista e Haririt "dha një tregues se çfarë mund të na presë nëse nuk arrihet një kompromis i vërtetë".

"Libri i lojërave është atje në Katar", tha burimi.

Ndërsa Katari është furnizuesi më i madh në botë i gazit natyror të lëngshëm, Libani nuk ka as burime natyrore, as financiare. Deri në 400,000 punishte libaneze në rajonin e Gjirit dhe remitancat që kthehen në vend, që llogaritet në mes 7-8 miliardë dollarë në vit, janë burim jetik i parave për të mbajtur ekonominë në det.






EMISIONET